Eski zamanlarda yakınları tarafından bakılmayan yaşlılar, koğuş usulü kurumlarda „muhafaza edilirdi“. Aileleri parçalayan, birçok insanı ve yaşlı insanları da kendi başına bırakan İkinci Dünya Savaşı, şiddetli bir dönüm noktasıydı.

Savaş sonrası dönemdeki sosyal zorluklara çözüm arayışlarında bir düşünce değişikliği yaşandı. Sonraki yıllarda AWO, öncekilerden önemli ölçüde farklı birkaç huzurevi inşa etti. Eski koğuş usulüterk edildi. Oturanların kendi hayatlarını yaşamasını mümkün kılan bir buluşma yeri düşuücesine ulaşıldı.

Singen am Hohentwiel şehrinde de Malvenweg 33 numarada yeni bir huzurevi planlandı. O zaman belediye meclis üyesi ve Südbaden şehri AWO bucak sekreteri olan Michael Herler de yeni bina işini destekledi.

Südkurier gazetesi 1963 yılında „Otel karakterinde huzurevi“ olarak adlandırdı. Malvenweg adresindeki „Michael-Herler-Huzurevi“ 13 Eylülde açıldı. Bina belediye imar müdürü Ott tarafından planlandı. Gazetecinin özellikle vurguladığına göre en güzel tarafı, öğleden sonraları dördüncü bir öğünün verildiği yemek salonuymuş. Huzurevi müdürü ve huzurevinin „iyi ruhu“ Hermine Seide, „Bizde her şey gönüllülük esasına dayanır“ dedi ve istihdam edemeyecekleri çok sayıda nitelikli iş başvurusuna memnuniyetini ifade etti. Ona göre bu durum, beyhude personel arayan diğer huzurevlerinden en önemli farktır. Huzurevi sakinlerinin himaye edilen kişi olarak ifade edilmesi, yaşlı insanların ciddiye alınmadığı bir zaman hakkında fikir vermektedir.

14 Eylül 1963 tarihinde nihayet vakit geldi ve yeni Michael-Herler-Huzurevi ünlü misafirlerin huzurunda açıldı: Stuttgart‘tan Çalışma Bakanı Schüttler, AWO Bölge Birliği Başkanı Martha Schanzenbach ve Eyalet Meclisi üyesi Erwin Hohlweger. Martha Schanzenbach, yükselen hayat beklentisine ve bakıma muhtaç fakat artık eskisi gibi ailede bakılamayan yaşlı sayısındaki artışa işaret etti. SPD Federal Meclis üyesi de olan Schanzenbach‘a göre yaşlı insanların onuru gözden kaçırılmamalıdır. Gazetecinin ifadesiyle, Schmitt- Bohn-Beşlisi törenin anlamına layık bir çerçeve sunarken, bina, Michael Herler‘in geride bıraktığı eşinin ilk sırada oturduğu törenle kullanım amacına teslim edildi.

Yeni inşa edilen huzurevinin açılmasından iki yıl önce 18.3.1961 tarihinde Michael Herler Singen‘de vefat etti. Singen (Hohentwiel) AWO bölge derneğinin 1963 yılı faaliyet raporunda şöyle ifade edilir: „Aramızdan çok erken ayrılan Michael Herler‘imizin çok değerli desteğini gören bu sosyal eserin tamamlanmış olmasından dolayı çok gururluyuz. Ona şükran duygularımızı ifade etmek için huzurevine onun adı verilmiştir.“

Bu sebeple de 2007 yılından itibaren Michael-Herler-Huzurevinin yeniden yapılması planlanıp 2012 yılında hizmete girmiştir. 2010 yılında vurulan ilk kazmayla zengin bir geleneğe sahip olan Michael-Herler-Huzurevinde yeni bir dönem başladı. Malvenweg‘de geçen 48 yıldan sonra Masurenstrasse‘deki yeni binayla yeni kriterler konulmuştur.

Şimdiye kadar uzun koridorlar bir hastane karakterine sahipti. Yeni Michael-Herler-Huzurevi sakinleri, gruplar halinde birlikte yaşamaktadır. Orada birlikte yemek pişirilir ve bu müşterek mekanda daha çok birlikte olunur. Böylece ailevi bir atmosfer oluştu. Yeni ev cemiyetleri modeli, yaşlıların küçük gruplarda buluşmasını sağlar. Daha fazla bilgiyi şurada bulabilirsiniz: Odalar & İkamet

Bunu elbette henüz bilmiyoruz. Fakat ilerleme daima devam edecek. Modern bir huzurevi olarak tüm yeni talepleri karşılamaya ve gün be gün tarihimizi yazıp günlük hayatımızı yeniden tasarlamaya gayret ederiz.

AWO (Arbeiterwohlfahrt) Almanya‘daki sosyal yardım kuruluşlarının üst birliklerindedir. Burada erkekler ve kadınlar, toplumumuzda sosyal problemlerin aşılması, sosyal hizmetlerin icra edilmesi ve demokratik, sosyal, hukuk devletin gerçekleştirilmesine katkıda bulunmak için bir araya geldiler.

AWO‘nun kurumları arasında birlikte oturma cemaatleri de dahil huzurevleri, gündüz bakım kurumları, bilgi ve danışma kurumları, mobil hizmetler, günlük bakım kurumları ve atölyeler vardır.

AWO, 13 Aralık 1919 tarihinde kuruldu. Amacı, 1. Dünya Savaşından önce ve sırasında sosyal hizmet alanında dayanışma düşüncesiyle gönüllüolarak çalışan güçleri birleştirmekti.

„AWO‘nun kurucusu Marie Juchacz, bir Alman parlamentosunun kürsüsüne çıkan ilk kadındı. İnsan sevgisi, politik birikim ve mücadeleci özgüveni doğasında en güzel şekilde birleştiren bu kadın, ilk günden itibaren bu kurumun yolunu çizdi.“ (AWO dernek arşivinden)